بازیگر سینما و تلویزیون: دولت به اقتصاد خانواده‌ها توجه بیشتری کند
تاریخ انتشار: ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۷۹۸۴۴
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، داریوش ارجمند پیشکسوت عرصه بازیگری سینما، تئاتر و تلویزیون از اهمیت نقش آموزش و پرورش در تقویت فرهنگ جوانی جمعیت بین کودک و نوجوانمان گفت.
براساس اعلام روابط عمومی دومین جایزه ملی جوانی جمعیت؛ داریوش ارجمند بازیگر پیشکسوت عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون عنوان کرد: همگان این را می دانند که هر کشوری همچون یک تمدن اگر دوران کودکی، نوجوان، جوانی و پیری نداشته باشد، خواهد مرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در ادامه تأکید کرد که راهکارهایی برای تقویت این فرهنگ وجود دارد چرا که امری تربیتی و فرهنگی است و باید با مدیریت قوی از خانواده و آموزش و پرورش ورود کنیم.
ارجمند اظهار داشت: کودکی که در مدرسه تحصیل می کند باید بداند که چقدر تشکیل خانواده و ارزش خانواده مهم است، وگرنه این کودک زمانی که دانشجو می شود ترجیح می دهد به جای فرزندآوری در بزرگسالی سگ و گربه نگهداری کند مثل خیلی از کشورهای خارجی!
این بازیگر پیشکسوت اظهار داشت: امر تربیتی یعنی خانواده و سپس مدرسه، در کنارش هنرمند هم می تواند تلاش کند تا کارهایی برای همین نسل نو انجام دهد، مثلا همین جشنواره رشدی که در مدرسه ها برگزار می شود خودش می تواند رشد جمعیت باشد و کودک و نوجوان ما را نسبت به آینده امیدوار کند و خانواده را بهترین مکان برایش بداند.
وی در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: همه اینها را گفتیم اما این را هم باید تأکید کنم که ازدیاد جمعیت وابستگی زیادی به اقتصاد هم دارد و باید این را در نظر گرفت که خیلی از افراد هستند به خاطر مسائل اقتصادی دست به فرزندآوری یا فرزندآوری بیشتر نمی زنند، از شیرخشک و پوشک گرفته تا چیزهای دیگر که تأمین کننده کودک است ، اینها هم باید مدنظر دولت باشد.
ارجمند یادآور شد: البته کارهایی از سوی دولت مثل توزیع شیرخشک و اعطای مسکن و زمین به خانواده های چند فرزند برای سیاست تشویقی صورت می گیرد که اینها هم خوب است منتها باید بیشتر شود و توجه مردم را جلب کند.
وی با گلایه از اینکه ما فرهنگمان را گم کرده ایم و باید کتاب بخوانیم تا ببینیم کجا بودیم و به کجا می خواهیم برویم، گفت: همه اینها از خانواده شروع می شود، اینکه چه چیزهایی به کودک یاد بدهند و سپس او را راهی مدرسه کنند، بعد می توانیم از هنرمند هم توقع داشتیم که کار تولید کند و خوراک فرهنگی و فکری به کودک و نوجوان ما بدهد تا اینها در بزرگسالی تفکرشان نسبت به ازدیاد جمعیت مناسب و درست شده باشد.
دومین جایزه ملی جوانی جمعیت به همت ستاد ملی جمعیت در بخش های خانواده،رسانه،سازمان های مردم نهاد، دستگاهای اجرایی،شرکت ها و موسسات خصوصی ،مدیران و نخبگان اردیبهشت سال جاری برگزار خواهد شد.
۲۲۰
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898607منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سینمای ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران کارگردانان سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۷۹۸۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما / صنعت سینما برای زنان جای امن‌تری می‌شود
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همه‌چیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورک‌تایمز و نیویورکر گزارش دادند که ده‌ها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غول‌های هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفته‌اند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروت‌شان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آنها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سال‌ها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدای‌شان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو می‌گرفتند و پا پیش می‌گذاشتند و زخم‌هایی را که بر جسم و روح‌شان وارد آمده بود آشکار می‌کردند. بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفه‌شان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده می‌شد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیش‌تر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوءاستفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشم‌برهم‌زدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید. در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفه‌شان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از این‌گونه انگ‌ها مبرا دانستند. هنوز خبرهایی از رسوایی‌های اخلاقی به صدر خبرها می‌آید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.
جنگ‌های فرانسوی
دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. این‌طور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده می‌شود.
دو پرونده قدیمی
هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان می‌آید، نام‌های رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح می‌شود. پولانسکی سال‌ها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانه‌ای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سال‌هاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشورهایی که احتمال می‌دهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری می‌کند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانه‌ها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی می‌داند.
داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخوانده‌شان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخوانده‌اش ازدواج کرد و در تمام این سال‌ها که همیشه حرف اتهامات او به رسانه‌ها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آنها نرفته است. در این سال‌ها بعضی بازیگران زن فیلم‌های قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمی‌تواند به درستی در این باره قضاوت کند.
نام‌های بزرگ، ترس‌های بزرگ
نام‌هایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نام‌شان در سیاهه رسوایی‌های جنسی سال‌های اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که می‌خواهد از حدش عدول کند می‌داند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمی‌برد و باید بهای کاری را که می‌کند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.
۲۲۰۵۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901988
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»